5. Ay Gelişimi

Zaman ne kadar çabuk geçiyor anlamıyorum.5. aya geldik bile.Artık kızım kendi kendine yana dönebiliyor..İki gündür ellerini keşfetti,elleriyle oynuyor..Yaklaşık 1 haftadır saç çekiyor :) ve yavaş yavaş benim de yüzümü tanımaya başladı..Yani burnumu sıkıyor,gözümü çıkarmaya çalışıyor falan..Doktorumuzun yaklaşık 1ay önce çorbalara başla demesine rağmen ben hala başlamamakta ısrar ediyorum;bu ayın sonunda başlayacağım.Bu gün ilk defa elma suyu verdik.Ama pek beğendiğini söyleyemem...Bu aralar bir de sağlık ocağından ücretsiz verdikleri demir damlasını hiç sevmiyor,suratı şekilden şekile giriyor zavallı kızımın..Eskisi kadar çok kusmuyor..Ama bol bol tukuruyor..Eskisinden daha fazla değiştiriyoruz üstünü..Aslında önlük takmak mantıklı ama sevgili kızım ondan da sıkılıyor..Eline geçirdiği her seyi ısırmaya çalışıyor.Elini emmekten çenesi kıpkırmızı oldu zaten..Vazelin iyi geliyormuş diye duydum ama denemedim..Şimdilik başucu ilacımız Bepanthene.Karşılıklı baya baya konuşuyoruz artık..Ama hala geceleri kendi kendine uyuyamıyor..Daha doğrusu hala buna fırsat vermiyoruz çünkü kızım hala yanımda uyuyor.. Gıdıklayınca kahkahalar atıyor.Ağlarken yaptığım herhangi bir şeye birden bire gülmeye başlıyor..Aslan olsun diye çok uğraştım ama maalesef yükseleni terazi ve bunun dengesizliği yavaş yavaş çıkıyor..

4. Ay Gelişimi

Kızım 4. ayında ve gerçekten değişimleri başladı.Her sese her mimiğe tepki veriyor artık.Tabi şimdilik en sevdiği oyuncağı benim..Kendimi şekilden şekile sokuyorum ama değiyor yani..Bazı hareketlere nerdeyse kahkahayla gülüyor ve ben bu hareketleri onlarca kez yapmak zorunda kalıyorum.En güzel değişimlerden biri de tv izlemeye başlaması.Önce internetten baby tv tanitimları izlettim biraz,baktım çok sevdi hemen eve bağlattık..Her programı olmasa da bazılarını çok seviyor.Özellikle ben odada yokken çok güzel izliyor ama ben yanındayken benle oynamak daha çekici geliyor galiba ona.. :)Bu arada tabi baby tv yi orjinal dilde izletiyorum ingilizceye de kulagı alışsın diye :) Bir de maşallah kızıma; bayaaa bi hareketlendi buaralar..Alt değiştirirken ya da kıyafetlerini giydirirken resmen yoruluyorum..Yavaş yavaş tat alma olayına da girdik..Ne yiyorsak bööyle minicik ufacık da onun ağzına veriyoruz tatlarını alsın diye.Çok komik ya!Suratı şekilden şekile giriyor.Dakikalarca ağzında ceviriyor,dudaklarını yalıyor.Ona vermek zorunda hissediyoruz çünkü ne zaman yemek yesek gözümüzün içine bakıp dudaklarını falan yalıyor,sanki canı istiyormuş gibi :)))Buaralar biraz hasta,hastalığı gectiğinde sebze çorbalarına başlayacağız yavaş yavaş,bir de elma ve havuç suyu..
 Hala işe başlamadığım ve neredeyse her gün aynı şeyleri yaptıgım için benim hayatım her ne kadar tekdüze gitse de onun hayatı oldukça hızlı değişiyor...

DOKTOR SEÇİMİ

İyi doktoru seçmek nasıl olur yavaş yavaş öğreniyorum galiba..Elazığda gitmediğimiz çocuk doktoru kalmadı ama hala istediğim doktoru bulamadım..Bu doktorlar ne sanıyor acaba? Çocugu tartıya koyup kilo ölçmekle sonrada recete yazıp göndermekle iyi doktor ilgili doktor mu olunuyor.? Ahh ahh Mersindeki doktorumuzu mumla arıyorum desem yeridir.Doğuş hastanesinde sevgili doktorumuz Gaye Özdal..O nasıl bir ilgi,o nasıl bir sevgi..Sanki her çocuğu kendi çocuguymus gibi seviyor.Muayene ederken öyle bir "kızım"diyor ki sanki gerçekten kendi kızı..Kendi tecrübelerini paylaşıyor,oyuncak seçiminden,banyo tarihlerine kadar her şeyle ilgileniyor..İnsan kendini yanında çok rahat hissediyor..Şimdi Elazığ da oldugumuz halde istediğim an cebinden ya da muayenehanesinden ulaşıp kafama takılıp her şeyi sorabiliyorum..Onun gibi doktorlar olmasa diğer saçma sapan doktorların yaptıkları hatalardan bizi Allah korusun..
 Geçenlerde kızım Diyarbakırda hastalanınca çok iyi denilen Memorial hastanesinde adını hatırlamadığım hatırlamak da istemediğim bir doktora gittik..Zaten gelişimi ilerde olan kızıma bakıp "kafası çok büyük kontrol altında tutmak lazım " dedi..EE be dangalak diyecem ayıp olacak; kızın vucut ve boy gelişimi normalin üstünde olduguna göre kafasının da büyük olmasından daha normal ne olabilir?Boşu boşuna insanı strese sokuyorsun..O da yetmezmiş gibi kızıma yazdığı tüm ilaçların prospektüslerini okuduğumda 1 yaşından küçük çocuklara kullanılmaması gerektiği yazıyor..Hadi ben dikkatsiz olsam,hadi ben prospektüsü okumasam..Sonucuna kim katlanacak...? Eşim şikayet için hastaneyi aradı ama malesef karşımızda ilgili kimseyi bulamadık...
Gelelim Elazığ'a.. Medical Park'ta Uğur Bıçak var..Aslında fena bir doktor değil kızım ilk doğdugu zamanlarda bir kaç kez götürmüştük..Boyuna kilosuna bakıyor, sen aklında tutacaksın ne bir takip çizelgesi ne bir kayıt..Tuhaf yani...
İlk doktorumuz Damla Hastanesinde Salih Zeybek'e gitmiştik..Yaşlı bir doktor ve nerdeyse tüm yaşlı doktorlar gibi biraz aksi..Tuhaf bir bilmiş hali var..konuşturmuyor bile insanı..Sevmedik onu da eledik gitti..
Gelelim Ufuk Tıp Merkezine ..İkbal Durak varmış orda..Tavsiye üzerine gittik bi de yani...Kadın da ne bir güleryüz ne bir ilgi..Lütfedip daha önceki aylardaki gelişim çizelgelerini bile sormadı..İyi her şey yolunda deyip postaladı bizi..Ondan da vazgeçtik..
Sonra yine tavsiye üzerine Hayat Hastanesinde Cevdet Kılınç a gittik..Kızım biraz burun tıkanıklığı vardı..Adamın yazmadığı ilaç antibiyotik kalmadı..Tabi güvenir miyim ben ona;hemen Mersindeki doktorumuzu aradım,bu ilaçları kullansam mı diye.O yine en şeker haliyle"olur mu,zaten o ilaçlar hiç bir zaman bir arada kullanılmaz,ikincisi ağır ilaçlar bence kullanma"dedi.Tabi ben de kullanmadım..Yani büyük bir sinirle o doktoru da eledik..
En son kızım aşıdan sonra ateşlenince tekrar başladığımız noktaya Damla Hastanesine gittik..Ama bu defa Necmi Necmioğlu na..Evet diğerlerine göre kötünün iyisi diyebilirim..Biraz daha ilgili ve bilgili gibi geldi bana..Onun da hakkında bir kaç olumsuz şey duydum ama bakacaz..Tabi yine söylediklerini Mersindeki doktorumu arayıp onaylatıyorum..Ama şimdilik son noktamız o.
Allah bizi kendini doktor sananlar korusun...Aminnn...

İlk Ateş :(

Kızımın gecen hafta 4. ay aşıları vardı.Çocuk felci ve karma aşılarının  ikinci dozları yapıldı.Rotarix'i de yaptırdık..Sağlık ocağından biraz ateslenebilir demişlerdi ama bu kadar ateş beklemiyordum..Kızım ilk kez ateşlendi ve benim elim ayağıma dolaştı.Bütün gece uyumadı ve sürekli ağladı sanki canı acıyor gibi..Altını bişe değiştirmeye korktuk.Sabah erkenden hastaneye götürdük.Doktorumuz nemli bez koydu vucuduna bir de fitil yaptılar.Aşıdan oldugunu tahmin etti ama yine de idrar tahlili de istedi.Sevgili kızım hemsire ablası torbayı takarken cişini kızcagızın üzerine yaptıgı için bir kaç saat hastanede çişini yapmasını bekledik.Neyseki sonuçlardan birşey çıkmadı,ateşi de biraz duşunce geldik evimize.Ama evde de ateşi bir türlü inmedi.Daha doğrusu sürekli inip çıkıyordu.5 dakika öncesiyle sonrası arasında inanılmaz fark oluyordu.Birara 38,5 u gecince ılık dus aldırdık düştü neyseki..Stop fever diye bir bant var onu yapıştırdık sanıki o da işe yaradı biraz.Calpol surup verdik.Birara ateşi çok yükseldiğinde de yarım fitil verdik.Zaten doktor onu en son noktada kullanın demişti.Buarada ateşini digital termometreyle koltukaltından ölçtük.Koltukaltından ölçümlerde 37.2 yi geçince ateşi var sayılıyormus.Termometrenin içinde koltukaltından ölçümün çok güvenilir olmadıgı yazsa da doktorumuz en güvenli yöntemin o oldugunu söyledi. Kısacası 2 gündür mahvolduk..Nihayet dün geceyi rahat gecirdik.Bugün de öksürüğü var biraz.Zaten antibiyotik başlamıştık umarım o da bir an önce gecer..