31 Mart 2016 Perşembe

YAZMAYA DÖNÜŞ

     Uzun zamandır uzak kaldığım yazma işlerine dün itibarıyla dönmüş bulunuyorum :)) Bunca zamandır zamansızlığı bahane ettiğimi düşünmeye başladım. Önemli olan başlayabilmekmiş demek ki..Dünkü yazımdan sonra duyduğum yorumlar yazmaya devam etmem için biraz heyecanlandırdı beni..Annem okuyunca ağlamış biraz,"neden daha fazlasını yapmadım ki" diye.. Demek bizde herşeyde kendini suçlamak genetik :) Allah'ım inşallah kızım bize benzemez. Amin. :)) Kardeşim de ağlamış,ama bunlar beni şaşırtmadı çünkü biz ailecek sulu gözlüyüz :)) Ama asıl şaşırtan... ABLAM'dı... Neee ablam ağlamış mı??? Olmuş o zaman bu iş.. Ablam ailenin en sert,en taş kalpli üyesidir :)) Taş kalpli çok mu oldu ya oraya !! Şöyle bir örnekle anlatayım kısaca.. Sağlıkçıdır ablam. Ailemizin doktoru modunda herkes tahlilini,ilacını,semptomlarını vs.ona sorar. Ablamdaki tepki genelde şudur." Birşey yok ya iyisin,ama ilaçları düzenli kullanmazsan ölürsün"  Bu abartılmayacak tahlil sonuçları için olan yorum. Hafif bir böbrek ağrısıysa mesela "Hemen su içmeye başla,yoksa böbreklerin çöker, sonra da ölürsün." Kısacası hastalığın ne olursa olsun kendine bakmazsan ölürsün... E tabi ölüm hepimiz için beklenen son ama bu kadar da insanın gözüne sokulmaz ki canım..İnsan bir dilinin ucuyla da olsa "Allah korusun"der ya.. Bir de "Ölümü gör" olayları var. Bu o kadar geniş kapsamlı bir tehdittir ki ablam için; annemi kemik erimesi için her gece süt içmesine zorlamaktan tutun da,beni son kalan pizza dilimini yemeye zorlamaya kadar gider. Zavallı annem, onun" her gece süt içmezsen, bak ölümü gör" sözünden dolayı gittiği yerlere sütünü yanında taşır mesela:)) Ama şunu belirtmeden geçemeyeceğim,aynı taş kalpli ablam Kemal SUNAL'ın " Japon İşi " filmine ağlayan ablamdır !! Sonuç olarak ablam zor hislenen biridir,"yazıma hislendiyse istediklerimi tam aktarabilmişim demektir" diye düşündüm ve daha sık yazmaya cesaretlendim. Neyse tekrar yazma konusuna döneyim.
    Aslında beni uzun zamandır yazmaktan uzaklaştıran, yazıları bilgisayardan yazma zorunluluğuydu. Anneler bilir; özellikle evde bir çocuk varken laptopu eline alıp bir iş yapmaya çalışmak neredeyse imkansız hale gelir. Bilgisayar açılamayınca yazı da yazılamıyor doğal olarak. Bugün itibarıyla bloğa yazı yazmak için mobil app arayışına girdim. Okuduğum bloklarda yazan uygulamaları genel olarak kullanışlı bulamadım. Özellikle şu Android ve IOS sistemleri arasındaki farklar beni çileden çıkardı. Genelde önerilen uygulama Blogger App.. Ama Iphone kullanıcısı olduğum için olsa gerek AppStore da bulamadım bir türlü. Birkaç uygulamaya "evet tam bu istediğim gibi" derken yayınlama aşamasına geldiğimden o hiç sevmediğim "Pro'ya yükselt" yazısıyla karşılaştım. Yazıyı yayınlamak için ücret istiyorsan ücretsiz uygulama olmanın ne anlamı var anlayamadım.
   Neyse tüm bu denemelerden sonra "Bloguma" adlı uygulamayı buldum. Kullanımı gayet kolay.En iyi kısmıysa resim yüklemenin çok rahat olması. Telefondan blog yazmak isteyenlere şiddetle tavsiyemdir...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder